O książce: rok / Choć termin „postprawda” został wymyślony przez krytyków pod wrażeniem Brexitu i Kampania prezydencka w USA, postprawda, czy też postprawda, ma swoje korzenie w samej historii zachodniej teorii społecznej i politycznej. Steve Fuller powraca do Platona, przygląda się szeregowi problemów teologii i filozofii, a szczególną uwagę zwraca na makiaweliczną tradycję socjologii klasycznej. Kluczową postacią jest Vilfredo Pareto, który zaproponował oryginalną koncepcję postprawdy w ramach swojej teorii obiegu dwóch typów elit – lwów i lisów, według której lwy i lisy rywalizują o władzę i oskarżają się nawzajem o bezprawność , odnosząc się do fałszywości twierdzeń przeciwnika - lub tego, co oni (lwy) zrobili, lub co oni zrobią (lisy). Cechą charakterystyczną postprawdy jest ścisłe rozróżnienie między pozorem a rzeczywistością, które nigdy nie jest całkowicie wyeliminowane, dlatego najsilniejsze pozór uchodzi za rzeczywistość. Pytanie, jak osiągnąć większe zyski – poprzez gwałtowne zmiany widoczności (pozycja lisów) czy też poprzez jej ustabilizowanie (pozycja lwów). Autorka bada pod różnymi kątami, co to wszystko oznacza dla polityki i nauki. Książka adresowana jest do specjalistów z zakresu nauk politycznych, socjologii i filozofii współczesnej. Układ publikacji zapisywany jest w formacie a4.pdf.